ข่า ชื่อวิทยาศาสตร์ :   Alpinia ni

 ข่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ :   Alpinia nigra (Gaertn.) Burtt
วงศ์ :  Zingiberaceae
ชื่อสามัญ :   
ชื่ออื่น :  ข่าหยวก  ข่าหลวง
ลักษณะ :  ไม้ล้มลุก สูง 1.5-2 เมตร เหง้ามีข้อและปล้องชัดเจน ใบ  เดี่ยว เรียงสลับ รูปใบหอก รูปวงรีหรือเกือบขอบขนาน กว้าง 7-9 ซม. ยาว 20-40 ซม. ดอก  ช่อ ออกที่ยอด ดอกย่อยขนาดเล็ก กลีบดอกสีขาว โคนติดกันเป็นหลอดสั้นๆ ปลายแยกเป็น 3 กลีบ กลีบใหญ่ที่สุดมีริ้วสีแดง ใบประดับรูปไข่ ผล  เป็นผลแห้งแตกได้ รูปกลม
ประโยชน์ทางสมุนไพร :  ตำรายาไทยใช้เหง้าอ่อนต้มเอาน้ำดื่ม บรรเทาอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ และขับลม เหง้าสดตำผสมกับเหล้าโรง ใช้ทารักษาโรคผิวหนังที่เกิดจากจากเชื้อรา เช่น กลาก เกลื้อน สารที่ออกฤทธิ์คือน้ำมันหอมระเหย และ 1’-acetoxychavicol acetate ข่าไม่มีฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์ และไม่เป็นพิษในขนาดยา 250 เท่าของขนาดที่ใช้ในตำรายาไทย จัดเป็นสมุนไพรที่ปลอดภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

 ข่าชื่อผู้ใช้วิทยาศาสตร์: Alpinia นิโกร (Gaertn.) เบิร์ตวงศ์: Zingiberaceae ชื่อสามัญ:    ชื่ออื่น: ข่าหยวกข่าหลวงลักษณะ: ไม้ล้มลุกสูง 1.5-2 เมตรเหง้ามีข้อและปล้องชัดเจนใบเดี่ยวเรียงสลับรูปใบหอกรูปวงรีหรือเกือบขอบ ขนานกว้างซม 7-9 ยาวซม 20-40 ดอกช่อออกที่ยอดดอกย่อยขนาดเล็กกลีบดอกสีขาวโคนติดกันเป็นหลอดสั้น ๆ ปลายแยกเป็นใหญ่ที่สุด 3 ริ้วกลีบกลีบสีแดงใบมีผลแห้งแตกประดับเป็นผลได้รูปกลมรูปไข่ประโยชน์ทางสมุนไพร: บรรเทาอาการท้องอืดท้องเฟ้อและขับลมเหง้าสดตำผสมกับเหล้าโรง เช่นกลากเกลื้อนสารที่ออกฤทธิ์คือน้ำมันหอมระเหยและ 1'-acetoxychavicol acetate ข่าไม่มีฤทธิ์ก่อกลายพันธุ์และไม่เป็นพิษในขนาดยา 250 เท่าของขนาดที่ใช้ในตำรายาไทยจัดเป็นสมุนไพรที่ปลอดภัย